23 listopada 2018 r. Szef Federalnej Agencji Archiwalnej Rosji Andriej Artizow przyjął delegację archiwistów indonezyjskich, z dyrektorem Archiwum Narodowego Republiki Indonezji, dr. Mustarim Iravan, na czele. W trakcie spotkania dyskutowano o perspektywach zorganizowania wspólnej historycznej wystawy dokumentalnej poświęconej 70. rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych między Związkiem Sowieckim a Republiką Indonezji, która przypadnie w 2020 roku. W trakcie rozmów, zapoznano się również ze specyfiką problemów archiwalnych i kierunków działalności archiwów w obu krajach.
Delegacja indonezyjskich archiwistów odwiedziła również Archiwum Państwowe Federacji Rosyjskiej i Salę Wystawową Archiwum Federalnego w Moskwie.

Więcej: Рабочая встреча с индонезийскими архивистами

oprac. Edyta Łaborewicz

AP Wrocław O/Legnica

Trwa własnie w stolicy Kamerunu Jaunde (ang.Yaounde, fr. Yaouné) doroczna konferencja Międzynarodowej Rady Archiwów. Osią przewodnią jest hasło: Archiwa: zarządzanie, pamięć i dziedzictwo” (Archives : Governance, Memory and Heritage” / „Archives: Gouvernance, Mémoire et Patrimoine”).  ArchNet pisał o konferencji dwukrotnie: MRA: Kamerun gospodarzem dorocznej konferencji MRA i ICA: Doroczna konferencja w Yaounde -kilka słow o gospodarzach . Dnia 26 listopada nastąpiło oficjalne otwarcie konferencji przez premiera Kamerunu Philomon’a Yang. Po południu miał miejsce okrągły stół poświęcony problematyce panafrykańskiej określonej pod hasłem: zarządzanie dokumentacją w Afryce. W ramach powyższej problematyki odbyły się trzy warsztaty: 1. Bilans sytuacji archiwów na kontynencie afrykańskim, 2. Zrównoważony rozwój Narodów Zjednoczonych – instytucji odpowiedzialnej i otwartej, 3. Zarządzanie, pamięć i spuścizna. Warsztaty wieńczyła publiczna debata na temat programu dla Afryki.

 Powyższy tytuł brzmi przerażająco i towarzyszy mu zapewne niedowierzanie - gryzonie w niemieckich archiwach?  Unwahrscheinlich!!!!  Wszystko to jednak prawda, ale w rzeczywistości nie ma powodów do niepokoju i wzywania deratyzatorów. Otóż powyższe zjawisko zadziało się w niemieckich archiwach w sferze edukacji archiwalnej, a gryzonie spełniają tutaj wyłącznie pozytywną rolę-są edukatorami najmłodszych użytkowników archiwów.
Po raz pierwszy pomysł wykorzystania postaci sympatycznej myszki – edukatorki pojawił się w 2010 roku w środowisku lipskich archiwistów. Archiwum Państwowe w Lipsku  jest bardzo nowoczesne i wcale nie trąci myszką. Nikt  też nie stwierdził w nim obecności  tego małego gryzonia budzącego przerażenie, zwłaszcza wśród archiwistek. Myszka jednak jest, ale została wymyślona dla potrzeb edukacyjnych. Nosi nieprzypadkowo nobliwe imię Archibald, jest bardzo sympatyczna i całym sercem oddana swojemu archiwum. Pomysłodawcą jej jest Christian Störmer, autor komiksu dla dzieci i słuchowiska radiowego opartego o przygody- z zabarwieniem „kryminalnym” -archiwalnej myszy. Projekt  kierowany jest dla dzieci od 3 do 5 klasy szkoły podstawowej. Opowieść o Archibaldzie  ma uczyć i jednocześnie bawić. Ważna jest również forma jaką zastosowano, aby oswoić dzieci z poważną instytucją, jaką jest jedno z saksońskich archiwów państwowych,  a więc atrakcyjny dla młodzieży  komiks, słuchowisko radiowe oraz happening.  Dzieciaki mają bowiem  możliwość przeprowadzenia śledztwa w sprawie, której poświęcona jest pierwsza część komiksu, czyli podejrzenie Archibalda o pozostawienie na aktach w magazynie karmy dla myszy. W ramach zajęć dzieci mogły zwiedzać magazyny archiwalne, a w jego trakcie  „przypadkowo” znajdowały akta z policyjnego śledztwa w tej sprawie. Archibald okazywał się oczywiście niewinny, archiwum zamieszkiwał bowiem jeszcze jeden gość – szwarccharakter, ale jak to udowodnić…… ? I tu następowało czynne zaangażowanie młodych umysłów w rozwiązanie zagadki niecnego czynu i dopisywanie do niego nowych wątków i rozwiązań W ten właśnie sposób, poprzez czynne zaangażowanie dzieci jako detektywów, uczą się one i bawią, a archiwum staje się dla nich ciekawym i intrygującym miejscem.

80 lat temu, w nocy z 9 na 10 listopada 1938 r. w hitlerowskich Niemczech, jak również na ziemiach zaanektowanych przez Hitlera, czyli Austrii oraz czeskich Sudetów, doszło do pogromu Żydów. Z powodu licznych odłamków szkła z rozbitych szyb, pochodzących z witryn sklepowych oraz okien mieszkań ludności żydowskiej oraz z synagog, jakie zasłały ulice niemieckich miast, noc tę nazwano „kryształową”. Był to pogrom, zainicjowany przez kierownictwo i służby państwowe z Berlina, który przypieczętował kilkuletnie prześladowania, jakie w Niemczech dotykały tzw. „ludność niearyjską”. To co wówczas się wydarzyło, jakie były tego przyczyny, jak wyglądał przebieg oraz jakie były skutki tamtych wydarzeń, to przedmiot wystawy przygotowanej przez Okręgowe Archiwum Państwowe w Litomierzycach (Státní oblastní archiv v Litoměřicích), której tytuł brzmi: „Synagogi w płomieniach”.