W dniach 26- 28 maja 2010r. w Złotnikach Lubańskich odbyło się doroczne seminarium zorganizowane przez Stowarzyszenie Archiwistów Polskich Oddział w Legnicy. Tegoroczny temat brzmiał: "Archiwizacja dokumentacji- kryteria, problemy, rozwiązania. Zasady a praktyka archiwalna". Było to już ósme seminarium zorganizowane przez legnicki Oddział.

Prezes Oddziału Magdalena Kacprzak otwiera seminarium

Sprawozdanie oraz referaty z seminarium zostaną opublikowane w późniejszym czasie.

Adam Baniecki

Dzięki współpracy kilku organizacji i fundacji uruchomiono w Norwegii projekt o nazwie "Portal Archiwalny" (Arkivportalen) będący rodzajem wyszukiwarki pozwalającej docierac do zasobów archiwalnych ponad 70 instytucji. Autorem projektu jest Fundacja Asta (Stiftelsen Asta)będąca z założenia platformą współpracy archiwów lokalnych i prywatnych z archiwami państwowymi. Do projektu włączyły sie także archiwa państwowe, archiwa samorządowe współpracujęce w ramach Platformy Lokalnych i Prywatnych Archiwów (LLP- Landslaget for lokal- og privatarkiv) oraz Państwowe Centrum Archiwów, Bibliotek i Muzeów (ABM- Stanens senter for arkiv, bibliotek og museum). Zadaniem portalu jest ułatwienie docierania do informacji, w normalny sposób rozproszonych na różnych poziomach i w różnych instytucjach. Portal jest częścią wyszukiwarki ABM wchodzącej w skład europejskiej sieci Europeana.

Arkivportalen

Na podstawie Arkivverket i Arkivportalen
opracował Adam Baniecki
AP Lubań

Przy wsparciu Fundacji na Rzecz Kultury Landu Badenii Wirtenbergii (Stiftung Kulturgut des Landes Baden-Württemberg) i znanego z różnych inicjatyw na rzecz upowszechniania zasobów archiwalnych Niemieckiego Towarzystwa Badawczego (Deutsche Forschungsgemeinschaft) DFG, Hauptstaatsarchiv w Stuttgarcie zrealizowało projekt udostępniający online imponujący zbiór znaków wodnych z zespołu o tajemniczej nazwie
J 340. Takim skrótem określany jest zbiór znaków wodnych opracowany i skatalogowany przed laty przez Gerharda Piccarda (1909-1989). Poświęcił on temu dziełu 40 lat swojego życia. W 1951 roku Piccard przekazał zbiór do Hauptstaatsarchiv w Stuttgarcie, gdzie pracował następnie jako niezależny współpracownik archiwum i dalej prowadził prace nad gromadzeniem i opisywaniem zbioru. Zebrane, a dokładnie odrysowane z oryginałów znaki wodne pochodzą z 85 archiwów niemieckich, ale także włoskich, austriackich, szwajcarskich, niderlandzkich i francuskich. Zasadniczo obejmują okres od 14 do 17 wieku, ale najstarsze zarejestrowane znaki pochodzą jeszcze z 1295 roku. Jest to największy tego typu zbiór na świecie. Piccard opracował ponad 100 tys. kart katalogowych dla zebranych znaków wodnych, opisywał je i systematyzował. 17 inwentarzy obejmujących ten zbiór wydanych zostało w 25 tomach i obejmuje ok. 92 tys. znaków wodnych.
Całość zbioru dostępna jest jednak online na stronach Hauptstaatsarchiv Stuttgart. Prace nad projektem trwały od 2002 roku. Dokonano nowej klasyfikacji zebranych znaków wodnych stosując w ramach 38 grup głównych typu „Korona”, „Głowa bawołu”, „Lilia”, „Wieża” ,czy „Krzyż” podział na kolejne podgrupy i klasy w zależności od dodatków do elementów głównych. Każdy znak posiada opis cech fizycznych, datację oraz informację o jego pochodzeniu. Przeglądając katalog tych znaków można podziwiać wyobraźnię ich twórców oraz artystyczne piękno, niekiedy prymitywne, niekiedy wyrafinowane. Znaki w zbiorze są oczywiście w wersji odrysowanej z oryginału. Nie trzeba wysiłku, aby na zapisanej kartce papieru czerpanego, oglądając ją pod źródło światła, dostrzec rysunek znaku wodnego. Baza posiada także link do dwóch ważnych katalogów online znaków wodnych- austriackiego "Wasserzeichen des Mittelalters" (WZMA) i holenderskiego „Watermarks in Incunabula printed in the Low Countries (WILC). Projekt ten jest pokrewny z innym projektem –„Bernstein, The Memory of Paper” - realizowanym w skali europejskiej przez 9 instytucji w Niemczech, Francji, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Holandii i Austrii. „Bernstein” finansowany jest przez Komisję Europejską.
W rzeczywistości niewiele osób przeglądając akta w archiwum, zwraca na tego typu detale uwagę. Historycy szukają informacji zawartej w samym zapisie dokumentów, archiwiści jednak nie powinni zapominać o innych formach zapisu informacji, chociażby kryły się one na drugim lub trzecim planie dokumentu. Jak się okazuje nawet nie zapisany papier czerpany już sam w sobie kryje wiele ciekawych informacji, mogących stanowić odrębny byt dokumentu.

Katalog Piccard on-line

Na podstawie:

Landesarchiv Baden- Württemberg

Bernstein The Memory of Paper

oprac. Jolanta Leśniewska
AP Kutno

W dniach 17 i 18 czerwca 2010 r. Archiwum Miejskie w Budapeszcie (Budapest Főváros Levéltára), przy współpracy Archiwum Narodowego Węgier (Magyar Országos Levéltár) oraz International Center for Archival Research Icarus z Wiednia, organizują międzynarodową konferencję naukową na temat „Mapy katastralne w Europie Środkowej”. Celem konferencji jest ocena stanu zachowania map katastralnych, sporządzanych w XIX i XX w. na ziemiach monarchii habsburskiej, jak również stanu ich digitalizacji oraz możliwości udostępniania. Ponieważ mapy katastralne były sporządzane na terenach tejże monarchii z pojedynczych stanowisk, dostarczają one idealnego materiału dla realizacji międzynarodowego projektu.
Oficjalnymi językami konferencyjnymi będą angielski i niemiecki. Zaproszeni zostali badacze z następujących krajów: Austria, Chorwacja, Czechy, Polska, Rumunia, Serbia, Słowenia, Słowacja, Ukraina, Włochy, referaty wygłoszą też oczywiście gospodarze (Węgrzy). Konferencja ma na celu wymianę doświadczeń w badaniu danej problematyki, jak i stworzenie możliwości do nawiązania współpracy, także w dziedzinie digitalizacji oraz udostępniania map katastralnych.
Konferencja odbędzie się w siedzibie Archiwum Miejskiego (Főváros Levéltára), Teve ucta 3-5, 1139 Budapeszt.

Więcej informacji w języku węgierskim

oprac. Ivo Łaborewicz
AP O/Jelenia Góra