Dotychczas udało się odzyskać 90 % zasobów archiwalnych archiwum miejskiego w Kolonii, które 3 marca tego roku zupełnie nieoczekiwanie zapadły się wraz z budynkiem pod ziemię. Do odzyskania pozostaje więc jeszcze około 10 % dokumentów, które zgromadzono w specjalnej hali magazynowej, w jednej z dzielnic Kolonii w Porz. 10% z 30 kilometrów bieżących akt, jakie znajdowały się w tym archiwum, stanowi wielkość, którą poszczycić się może średnie archiwum państwowe w Polsce. Te 10 % zasobu znajduje się jednak w stanie kompletnej destrukcji. 350 skrzyń zgromadzonych w Porz zawiera szczątki dokumentów zamoczone, wyblakłe, pomarszczone-niektóre wielkości znaczka pocztowego - wymieszane z gruzem i błotem.
Codziennie grupa ok. 30 ochotników prowadzi prace porządkowe polegające na wydobywaniu z masy gruzu dokumentów, w większości w postaci skrawków papieru. Jak oceniono, większość z tych akt pochodzi z lat 40 i 50-tych. Wydobyte szczątki dokumentów są płukane i oczyszczane, a następnie poddawane procesowi suszenia w komorze liofilizacyjnej. Jest to suszenie poprzez wcześniejsze wymrażanie, najczęściej stosowane w przemyśle spożywczym, ale w tych wyjątkowych okolicznościach również przy osuszaniu archiwaliów. To oczywiście nie koniec procesu przywracania dokumentów do dawnego stanu.

W dniu 30 lipca br w Aqulii miała miejsce uroczystość otwarcia nowej siedziby archiwum państwowego. Dawna siedziba mieszcząca się w zabytkowym budynku Palazzo del Governo została zniszczona przez trzęsienie ziemi 6 kwietnia 2009r. W wyniku tej katastrofy zginęły 294 osoby, w tym archiwistka Giovanna Lippi. Misto Aquila i region zostały cakłowicie zniszczone. Dzięki wysiłkowi archiwistów i strażaków zasób został ocalony, zabezpieczony i przeniesiony do szybko wybudowanej nowej i bardzo nowoczesnej siedziby w części miasta Nucleo industriale di Bazzo. Jest to pierwsza instytucja państwowa w Aqilii, która podejmuje działalność po katastrofie. Oficjalnego otwarcia dokonał Francesco Maria Giro, podsekretarz w Ministerstwie Dóbr i Działalności Kulturalnej, który powiedział: "Odbudowując archiwum państwowe zrekonstruowaliśmy duszę Aquilii, jej pamięć, jej tożsamość, musimy jednak jeszcze zrekonstruować ciało tego miasta tak głęboko zranionego, a na to potrzeba jeszcze czasu, jednak mając archiwum państwowe w tak nowoczesnej siedzibie dostrzegamy bardzo pozytywny sygnał..." (tłum AB).
W ceremonii otwarcia udział wziął Luciano Scalla, Dyrektor generalny Archiwów Włoch.

Nowo otwarte archiwum jest w pełni przygotowane na przyjęcie użytkowników w nowoczesnej pracowni naukowej, oraz do pełnego wykonywania swoich funkcji.

Na podstawie: L'AGI - Agenzia Giornalistica Italia i Amministrazioine Archivistica
oprac. Adam Baniecki
AP Lubań

Od 2006 roku prowadzone są prace budowlane magazynów archiwalnych, które pomieścić mają 110 kilometrów akt, czytelnię, kino i salę konferencyjną oraz prace renowacyjne i adaptacyjne kompleksu zabytkowych budynków użytkowych. To wielkie przedsięwzięcie architektoniczne i finansowe, mające na celu stworzenie nowej siedziby głównej Bundesarchiv, planuje zakończyć się w październiku 2011 roku. Nad stroną techniczną realizacji projektu czuwa Bundesamt für Bauwesen und Raumordnung (BBR). W założeniu projektu brano pod uwagę nie tylko funkcjonalność, ale także myśl architektoniczną i czynnik estetyczny. Generalnie projekt próbuje pogodzić w spójną całość stare i nowe budownictwo, łącząc obydwa porządki architektoniczne szklanymi, transparentnymi przestrzeniami. Jak określił to autor całej koncepcji architektonicznej Stephan Braunfels, użycie tak wielu szklanych elementów, posiada również wymowę symboliczną- ma odzwierciedlać przejrzystość demokratycznego państwa niemieckiego.

fot. Der Neubau des Bundesarchivs in Berlin

24 lipca 2009 r. w sali wystawowej Archiwów Federalnych Rosji w Moskwie zostanie uroczyście otwarta wystawa pt. „Atomowy projekt ZSRR. 60-lecie powstania tarczy jądrowej Rosji”. Wystawa dokumentuje historię powstania i rozwoju sowieckiego przemysłu atomowego oraz doświadczeń z bombą atomową, a eksponaty dotyczą głównie lat 40-tych XX wieku, kiedy miała miejsce m. in. pierwsza sowiecka próba jądrowa na poligonie w Semipałatyńsku. Dokumenty i fotografie pochodzą z zasobu rosyjskich archiwów i muzeów (m. in. Muzeum Broni Jądrowej w Sarowie; Sarow - „miasto zamknięte”, znane wcześniej jako „ośrodek Arzamas-16", ok. 400 km na wschód od Moskwy), instytucji naukowych związanych z przemysłem atomowym, amerykańskiej Biblioteki Prezydenta Trumana, Służby Wywiadu Zagranicznego Federacji Rosyjskiej, Federalnej Służby Bezpieczeństwa; część dokumentów na potrzeby wystawy odtajniono. Na wystawie wyświetlany jest również film dokumentalny „Próba na poligonie Nr 2. Doświadczenie z RDS-1” (RDS-1 – pierwsza sowiecka bomba jądrowa, zwana także „Joe-1” na cześć Józefa Stalina), nakręcony 29 sierpnia 1949 r. w Semipałatyńsku. Film od czasu tajnej projekcji w obecności Stalina, przez kolejne 45 lat był niedostępny.
Wystawa czynna będzie do 20 września br.

Więcej w języku rosyjskim

oprac. E. Łaborewicz
AP Legnica