W dniu 21 kwietnia 2016 r. Prezes Rady Ministrów Beata Szydło powołała na stanowisko Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych dr. Wojciecha Woźniaka. Nowopowołany naczelny dyrektor zwiazany był, do 2009 r., z Archiwum Państwowym w Opolu, a od 2009 r. z Narodowym Archiwum Cyfrowym, w którym od 2012 r. pełnił funkcję dyrektora. Jest także wykładowcą w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Obszary jego zainteresowan obejmują zagadnienia zwiazne z zarządzaniem dokumentacją elektroniczną oraz archiwistykę cyfrową. Dr Wojciech Woźniak jest współałtorem (wraz z dr Andrzejem Klubińskim) polskiego tłumaczenia standardu EAD (Encoded Archival Description) oraz uczestniczy w pracach międznorowej organizacji DLM-Forum. Od 2008 r. jest związany z projektem Zintegrowany Systemem Informacji Archiwalnej ZoSIA realizownym przez Narodowe Archiwum Cyfrowe.

Więcej:

NDAP, Wojciech Woźniak nowym Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych

Wikipedia: Wojciech Woźniak archiwista

Adam Baniecki
AP Wrocław O/Bolesławiec

W dniach 24-25 maja 2016 r. w piękniej miejscowości Tatranska Lomnica, w ramach XX Dni Archiwalnych na Słowacji, odbędzie międzynarodowa sesja naukowa pod hasłem „Bitwa pod Mohaczem – wydarzenie przełomowe w dziejach Europy Środkowej (w 490 rocznicę)”. Jest ona zorganizowana w ramach szerszego projektu badawczego, realizowanego wspólnie przez cztery stowarzyszenia archiwalne: Stowarzyszenie Słowackich Archiwistów, Węgierskie Stowarzyszenie Archiwistów, Polskie Towarzystwo Archiwalne oraz Czeskie Stowarzyszenie Archiwalne.
Bitwa pod Mohaczem, do której doszło 29 sierpnia 1526 r., stała się wyraźnym punktem zwrotnym w dziejach politycznych, gospodarczych, wojskowych oraz kulturalnych ziem należących dziś państw Grupy Wyszehradzkiej oraz terenów z nimi graniczących. Zaproponowany przez słowackich archiwistów projekt badawczy jest (według organizatorów) pierwszą międzynarodową próbą przebadania okupacji osmańskiej i skutków zderzenia dwóch kultur - chrześcijańskiej oraz islamskiej - z punktu widzenia archiwalno-historycznego.

More Product Less Process

On czasu opublikowania przez Marka A. Greene and Dennisa Meissnera w 2005 wpływowego artykułu More Product, Less Process: Revamping Traditional Archival Processing^[1], proponowane w tej pracy rozwiązania zdobywają sobie coraz większe powodzenie wśród archiwistów. Jest to zdumiewające o tyle, że archiwa, instytucje o długiej tradycji, powołują się w pracy raczej na tę tradycje niż na nowinki. Wydaje się jednak, że autorzy tej metodyki, zwanej już popularnie jako MPLP, trafili w dziesiątkę i spowodowali poważne przemyślenia procedur w wielu instytucjach.

Praca ta, dotycząca organizowania i opisywania archiwów, wychodzi z zauważenia zjawiska tworzenia się w archiwach rosnących zaległości w opracowywaniu nabytków. Zaczynając od wyczerpującego przeglądu literatury, autorzy wysłali (i opracowali) ankiety do dużej liczby archiwów (państwowych i prywatnych), do archiwistów, a także dokonali analizy projektów fundowanych przez Narodową Komisję Rekordów i Publikacji Historycznych w USA. Hipoteza roboczą, która została potwierdzona w trakcie badań, było stwierdzenie, że “stosowana powszechnie metodyka obróbki archiwów trwoni cenne środki, ponieważ archiwiści tracą zbyt wiele czasu na zadania które nie muszą być wykonane, albo nie muszą być wykonane w tym momencie”. Autorzy twierdzą, że przez uproszczenie procedur i odłożenie części prac na później, można w znaczący sposób przyspieszyć udostępnienie zasobów badaczom.

Od czasu publikacji wiele archiwów zaczęło stosować wskazania przedstawione w tej pracy, albo przynajmniej uwzględniło niektóre z wniosków przy modyfikacji własnych procedur. Jest dostępnych w Internecie sporo raportów archiwistów opisujących doświadczenia przy wprowadzaniu MPLP w swoich instytucjach. Stowarzyszenie Amerykańskich Archiwistów (SAA) zaczęło oferować regularne kursy akademickie z implementacji MPLP.

Wśród wielu rozpoznawalnych na świecie symboli i zjawisk jednoznacznie kojarzących się ze Szwajcarią - zegarki, czekolada, CERN, banki, gwardia papieska, sery….etc, ten jeden jest chyba najważniejszy, bo decyduje od prawie 200 lat o kształcie i sposobie rządzenia tym pięknym i dobrze zorganizowanym krajem- REFERENDA.  Od lutego tego roku, dzięki współpracy pomiędzy Urzędem Statystycznym Kantonu Zurych  (Statistisches Amt) i  Archiwum Kantonu Zurych (Staatsarchiv des Kantons Zurich) do dyspozycji użytkowników oddano bazę danych „Abstimmungsarchiv online” dotyczącą wszystkich dotychczas przeprowadzonych referendów z lat 1831-2016 w kantonie.- razem 2435 głosowań. Nie dziwi więc fakt, mimo prężnego rozwoju mechanizmów demokracji bezpośredniej nie tylko w Europie, ponad połowa wszystkich przeprowadzanych na świecie głosowań ludowych odbywa się właśnie w Szwajcarii.
Do przeprowadzania referendów w kantonie Zurych właściwy jest urząd statystyczny, który również prowadzi bazę danych, która zawiera bieżące wyniki głosowań w referendach federalnych i kantonalnych. We współpracy z Staatsarchiv des Kantons Zurich, zrealizowany został projekt obrazujący również dane historyczne z ostatnich 185 lat głosowań referendalnych.  Baza dostępna jest online i obejmuje nie tylko szczegółowe wyniki głosowania, ale również informacje dodatkowe, wykresy, wizualizację wyników w 3D oraz dokumenty źródłowe.
Pierwsze referendum  w kantonie Zurych odbyło się w dniu 10 marca 1831 r. Jego przedmiotem była nowa, liberalna konstytucja  kantonu, która została przyjęta 95 % poparciem głosujących -  40 500 przy 1700 głosów przeciwnych. Decyzja o przyjęciu konstytucji była przełomowym momentem w dziejach kantonu, dając podstawy budowy nowoczesnego państwa. Wprowadziła ona wolność wyznania, osób, prasy, handlu i działalności gospodarczej, a także podział władzy i zasady publicznego dostęp do spraw państwowych. Ponadto, liberalna konstytucja była podstawą sekularyzacji i reorganizacji systemu szkolnego w kantonie Zurych, co doprowadziło do powstania Kolegium Nauczycielskiego oraz Uniwersytetu w Zurychu. Ten system prawie doskonały miał jednak jedną zasadniczą wadę z punktu widzenia dzisiejszych standardów  pojmowania spraw społecznych, o czym poniżej.