Część 1

Przy planowaniu procedur i etapów pracy projektu digitalizacji zasobów archiwalnych Instytutu zastanawialiśmy się nad tym, jakiego standardu użyć przy opisie digitalizowanych dokumentów. Po wykonaniu skanu czyli zapisu obrazu dokumentu, niezbędnym jest jego opisanie tak, aby możliwe było znalezienie interesującej czytelnika informacji. Idealnie byłoby dokonać transkrypcji całości materiału, ale przy dużej ilości ręcznie pisanych dokumentów były to tylko marzenia. Proces  znajdywania i organizowania informacji o tekście, zdjęciu itp. czyli tak zwanych metadanych (danych o danych) oraz zapisywania ich w odpowiedniej bazie danych jest najważniejszyma (i najbardziej czasochłonnym) etapem digitalzacji.

Jest wiele schematów i standardów zapisu i transportu metadanych, więcej niż można łatwo ogarnąć ciekawie brzmiących skrótów: DC, EAD, MARC, MODS, TEI, AACR2, CCO, CDWA, DACS, FOAF, ISAD(G), METS, OAI-PMH, OAIS, OWL, POWDER, PREMIS, RDA, RDF, SWORD itp. Nawet ograniczając się do standartów opisu metadanych zawartości dokumentów, mieliśmy do wyboru DC, EAD, MARC i TEI. Przy testach pojawił się problem hierarchizacji informacji, który w zasadzie ciągle jest z nami, mimo prób jego oswojenia.

Takich instytucji niestety w Polsce  nie ma.  Archiwalne Centrum Konsultacyjno – Dokształcające LVR - Archivberatungs- und Fortbildungszentrum (dalej: LVR-AFZ) istnieje w Niemczech już od 1929 roku, a jego działalność jest skierowana do archiwów niepaństwowych landu Nadrenia. Działa ono w ramach Der Landschaftsverband Rheinland - LVR, stowarzyszenia wyższej użyteczności publicznej działającego na szeroko rozumianym polu społeczno- kulturalnym. Jego partnerami i klientami są archiwa obejmujące szerokie spektrum instytucji publicznych i prywatnych spoza państwowej sieci archiwalnej, a wiec archiwa  komunalne, rodów szlacheckich, biznesu, kościołów, klubów, stowarzyszeń i fundacji. Niepaństwowe w tym przypadku wcale nie znaczy gorsze, a archiwa w tym sektorze w niczym nie ustępują profesjonalizmowi archiwów państwowych, za którymi stoi autorytet i finanse państwowe.  

Wydawnictwo "Encyklopedia Polityczna" (ROSSPEN) opublikowało zbiór dokumentów pt. "Hetman P. P. Skoropadski. Ukraina na przełomie. 1918 "(Moskwa 2014). Książka została przygotowana przez pracowników Archiwum Państwowego Federacji Rosyjskiej (Государственного архива Российской Федерации) i Centralnego Archiwum Państwowego Naczelnych Organów Władzy i Administracji Ukrainy (Центрального государственного архива высших органов власти и управления Украины), i jest wynikiem współpracy pomiędzy Federalną Agencją Archiwów Rosji a Państwową Służbą Archiwalną Ukrainy, zaplanowanej na lata 2011-2013.
Zbiór dokumentów przeznaczony jest dla historyków i specjalistów, a także dla wszystkich zainteresowanych stosunkami rosyjsko-ukraińskimi.

Więcej: Федеральное архивное агентство сообщает

oprac. Edyta Łaborewicz
AP Legnica

15 grudnia 2014 r. w Archiwum Serbii w Belgradzie otwarto wystawę "Początek wojny: 1914. Z dokumentów Archiwum Serbii", w ramach serbskich obchodów setnej rocznicy wybuchu I wojny światowej.
Otwarcia dokonał Minister Kultury i Informacji Ivan Tasovac, który przypomniał, że dokładnie rok wcześniej, przy okazji obchodów 115. rocznicy założenia Archiwów Serbii, ogłosił, że sprawy archiwów będą priorytetem polityki Ministerstwa Kultury.

Prezentowane na wystawie dokumenty dotyczą austro-węgierskiej polityki wobec Serbii i polityki zagranicznej Królestwa Serbii w przededniu i podczas pierwszych miesięcy wojny, zamachu w Sarajewie, stosunków Serbii z sojusznikami, operacji wojskowych serbskiej armii, austro-węgierskich zbrodni wojennych, zagranicznych misji medycznych.