Archive in der Arbeitsgemeinschaft Alpenländer, w skrócie ARGE ALP, to wspólna grupa robocza międzypaństwowa, obejmująca swym zasięgiem regiony krajów alpejskich. Zawiązana została w celu wspólnego rozwiązywania problemów – od gospodarczych po kulturowe- tej zróżnicowanej państwowo, ale dość jednolitej strefy geograficznej, można powiedzieć, że jedynej w swoim rodzaju w Europie. Związek powstał 12 października 1972 roku w Mösern w Tyrolu. W jego skład wchodzą: z Niemiec- Wolne Państwo Bawaria, kraj związkowy Baden-Württemberg; ze Szwajcarii – kantony Graubünden, St. Gallen i Tessin; z Austrtrii- landy Vorarlberg, Tyrol i Salzburg; z Włoch – region Lombardia, autonomiczna prowincja Bozen-Südtirol, i Trient. W spectrum wspólnych zainteresowań znalazły się również sprawy ochrony dziedzictwa kulturowego i archiwów, w tym w szczególności stworzenia systemu informacji o zasobach archiwalnych obejmujących obszar alpejski. W 1976 roku powstała wspólna komisja ekspercka, złożona z dyrektorów archiwów państwowych i landowych na tym terenie, do wzajemnego, lepszego poznawania i popularyzacji historii krajów członkowskich, w oparciu o źródła archiwalne. W ostatnich latach współpraca ta polegała na wymianie pomocy archiwalnych, przekazywaniu sobie interesujących daną stronę mikrofilmów oraz wymianie archiwistów prowadzących badania naukowe. W 1995 roku, pod patronatem Generalnej Dyrekcji Archiwów Państwowych Bawarii (GSAB), w wyniku współpracy wydano obszerny przewodnik po zasobach archiwów skupionych w ARGE ALP – „Die Staats- und Landesarchive in der Arbeitsgemeinschaft Alpenländer (Arge Alp). Archivführer und Inventar der grenzüberschreitenden Überlieferung, im Auftrag der Archivdirektorenkonferenz der Arge Alp herausgegeben von der Generaldirektion der Staatlichen Archive Bayerns”, München 1995.

W dniu 24 listopada 2023 roku w Archiwum Państwowym Obwodu Połtawskiego w Połtawie odbył się Okrągły Stół na temat: „Rosja – imperium zła: geneza zjawiska, zbrodnie Kremla, kierunki badań”. Na wydarzenie zostali zaproszeni urzędnicy służby cywilnej, naukowcy z Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. W.H. Korolenki, Połtawskiego Narodowego Uniwersytetu Technicznego im. Jurija Kondratiuka, Połtawskiego Muzeum Historii Lokalnej, nauczyciele i uczniowie Połtawskiego Miejskiego Liceum Wielodyscyplinarnego nr 1 im. I. P. Kotlarewskiego, przedstawiciele społeczeństwa. Uczestnicy Okrągłego Stołu wyjaśniali istotę zjawiska,

Podczas obrad Naukowej Grupy Doradczej Systemu Dziedzictwa Rolniczego o Znaczeniu Globalnym (GIAHS), która zebrała się w Rzymie w dniach 7–10 listopada 2023 r., wpisano na listę dziedzictwa rolniczego Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) trzy kolejne uprawy z Chin. Są to: tradycyjny system kultywacji kasztanów w Kuancheng w prowincji Hebei, system uprawy białego imbiru w Tongling w prowincji Anhui oraz historyczny system sadzenia jagód Myrica rubra w Xianju w prowincji Zhejiang. Wśród nowo docenionych upraw – ważnych dla światowego dziedzictwa – imbir bały został dostrzeżony dzięki starym dokumentom, dostarczonym przez chińskie archiwa.
Dla potrzeb stosownego wniosku do FAO Archiwum Miejskie w Tongling udostępniło Komitetowi Miejskiemu partii, jak również władzom miejskim i odpowiednim czynnikom państwowym kompletne materiały i istotne dokumenty historyczne, jak m.in. kroniki hrabstw i prefektur, dzięki którym uzasadnienie tego wystąpienia zostało ugruntowane oraz uwiarygodnione. Tutejsze Archiwum Miejskie od 2016 r. stale udoskonalało swoje metody współpracy ze Stowarzyszeniem Badań nad Białym Imbirem Tongling oraz pomogło w udoskonalaniu mechanizmów pracy nad materiałami aktowymi. Archiwiści brali też czynny udział w pracach redakcyjnych i wydawniczych pisma „Tongling White Ginger”, organizowali zaplecze badawcze, aby dokładnie zapoznać się z archiwaliami znajdującymi się w zbiorach Archiwum Miejskiego oraz w zbiorach Stowarzyszenia Imbiru, a w rezultacie szczegółowo i kompleksowo opisać historyczny rozwój uprawy imbiru białego.

W Archiwum Miasta i Eurometropolii Strasburga zachował się akt małżeństwa Ludwika XV (1710 - 1774) i Marii Leszczyńskiej (1703 - 1764). Ślub zarejestrowany został 15 sierpnia 1725 r. w księgach parafialnych katedry w Strasburgu. Zawarty został pod nieobecność króla przez pełnomocnika Ludwika Orleańskiego. Oficjalna ceremonia miała miejsce później, 5 września w zamku Fontainebleau (Château de Fontainebleau). Dokument przechowywany jest w Archium Miasta i Eurometropolii Strasburg (Archives de la ville et de l'Eurométropole de Strasbourg), sporządzony został w języku francuskim i jest jedynym królewskim aktem małżeńskim  przechowywanym w strasburskim archiwum.