Czeska społeczność archiwalna przeprowadziła w ostatnich dwóch latach kilka dyskusji na temat przyszłego kierunku rozwoju swej branży. Dwie ostatnie z nich odbyły się w Hradcu Králové (w 2022 r.) i w Pardubicach (w 2023 r.). Ich wyniki pozwalają na sformułowanie kolejnych obszarów tematycznych, które winny stać się punktem wyjścia do dalszych prac koncepcyjnych.
Dlatego też przy Departamencie Archiwów i Służb Kancelaryjnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Czeskiej Republiki powołano nieformalną grupę, która przygotowała projekt „Wizji Archiwów Czeskich”. Grupa ta działa pod przewodnictwem Daniela Doležala, a w jej skład wchodzili ponadto: Stanislav Bárta (Uniwersytet im. Masaryka), Daniela Brádlerová (Akademia Nauk Republiki Czeskiej), Tomáš Dvořák (Archiwum Stołecznego Miasta Pragi), David Valůšek (Powiatowe Archiwum Państwowe w Zlinie), Michaela Zemánková (Ziemskie Archiwum Morawskie w Brnie). Sformułowanie głównych tez wizji i ich zakotwiczenie to pierwszy krok w jej ostatecznym opracowaniu. Założono, że archiwa to wyjątkowe instytucje, łączące przeszłość, teraźniejszość z przyszłością ludzkości. Są instytucjami zaufania społecznego, ponieważ przechowują, zarządzają i udostępniają realne i niezakłamane informacje. Łączą w sobie cechy instytucji pamięci i urzędu. Wychodząc z tych ogólnych założeń opracowano cztery podstawowe założenia, po przyjęciu których ma nastąpić analiza stanu obecnego, mająca na celu przygotowanie ostatecznej koncepcji rozwoju czeskiej archiwistyki po roku 2025.

Narodowe Archiwum w Pradze (Narodní archiv Praha) dnia 2 listopada 2023 r. włączył się do działań w ramach Światowego Dnia Ochrony Cyfrowej (World Digital Preservation Day) Światowego Dnia Archiwów Cyfrowych, nazywając go Światowym Dniem Archiwalnej Digitalizacji (czy też Światowy Dzień Archiwów Cyfrowych – Světový den digitální archivace). Na swoich stronach udostępnił on aplikację Narodowego Portalu Archiwalnego (Národní archivalní portál)
Prascy archiwiści zachęcają swoich kolegów z innych ośrodków archiwalnych, oraz innych instytucji zajmujących się gromadzeniem dóbr kultury i ich digitalizacją, do dołączenia z własnym programem lub propozycją działań. Argumentują w sposób oczywisty, że jesteśmy otoczeni informacją cyfrową, za pomocą której coraz częściej się komunikujemy. Wpływa ona na wiele obszarów ludzkiej aktywności. Tymczasem przetwarzane i przenoszone przez nią dane są niezwykle zależne od stosowanych technologii, a ich długotrwałe przechowywanie rodzi wiele zagrożeń i może być bardzo problematyczne. Tymczasem archiwa cyfrowe i biblioteki cyfrowe dysponują wiedzą pozwalającą na pozyskiwanie, przechowywanie i udostępnianie informacji cyfrowych od ich twórców. I wiedzą tą powinny dzielić się w możliwe szerokim zakresie, dla naszego wspólnego dobra.

Każdy kto zawita w progi Archiwum Państwowego w Lucernie (Staatsarchiv Luzern) zauważy tajemnicze znaki wtopione w posadzkę tej szacownej instytucji. Trochę przypominają one piktogramy starożytnych cywilizacji, trochę dziecinne bazgroły, trochę znaki używane w zabawie w podchody. Nie jest to  oczywiście przypadek, lecz przemyślana koncepcja szwajcarskiego artysty Aldo Walkera, który projektując elementy wnętrza archiwum wykorzystał motywy zaczerpnięte z przechowywanej w archiwum  wyjątkowej,i równie frapującej dokumentacji.

Źródło WIKIPEDIA : Zinken (Geheimzeichen)

27 października Ukraińcy obchodzili niezwykle ważne święto - Dzień Pisma i Języka Ukraińskiego. Święto to zapoczątkował w 1997 r.prezydent Ukrainy Leonid Kuczma - wspierając inicjatywę organizacji publicznych i biorąc pod uwagę ważną rolę języka ukraińskiego w konsolidacji społeczeństwa, wydał dekret „O Dniu pisma i języka ukraińskiego”. Dekret stwierdzał, że dzień ten będzie obchodzony co roku w prawosławne święto Dnia Wspomnienia Czcigodnego Kronikarza Nestora (1056–1114), mnicha z Ławry Kijowsko - Peczerskiej, autora napisanej w języku słowiańskim na początku XII w. „Powieści minionych lat” (st.rus. Повѣстьвре мѧньныхъ лѣтъ), głównego źródła do badań najstarszych dziejów Ukrainy (i nie tylko).