Sąd Najwyższy opowiada się za zmianami w ustawie o archiwach. Zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie nieważności punktu, który pozwala naukowcom na uzyskanie informacji o materiałach archiwalnych sądów, prokuratur i komunistycznych służb bezpieczeństwa. Historycy odbierają to jako próbę zamknięcia im ust.
Według Sądu Najwyższego spornym jest punkt 11 paragrafu 37 ustawy o archiwach. Daje on badaczom swobodny dostęp do danych znajdujących się w aktach komunistycznych powszechnych oraz wojskowych sądów i prokuratury, służb bezpieczeństwa, jak również archiwaliów powstałych w skutek działalności niemieckiej administracji okupacyjnej lat 1938-1945. Jeżeli punkt jedenasty ustawy zniknie, naukowcy będą musieli prosić o pozwolenie wszystkie żyjące osoby, do których odnoszą się dokumenty.
„My w Post Bellum staniemy się ślepi. Dziennikarze i dokumentaliści zajmujący się losami każdego przed 1989 r., szczególnie, jeśli będzie to dotykać czegokolwiek choćby tylko trochę niewygodnego, żadnej zgody nie dostaną”, skomentował całą sytuację Mikuláš Kroupa dyrektor Post Bellum – powstałej w 2001 r. organizacji czeskich dziennikarzy i historyków, zajmujących się zbieraniem i opracowywaniem relacji świadków ważnych wydarzeń z XX w.

Na stronie rumuńskich Archiwów Narodowych (ArhiveleNaţionale ale României) relacja z dorocznej konferencji  w Warszawie - "Colloquia Jerzy Skowronek Dedicata"), która odbyła się w dniach 21-24 maja 2014 r. w siedzibie Naczelnej Dyrekcji Archiwów Państwowych. W konferencji wziął udział dyrektor Archiwów Narodowych Rumunii IoanDrăgan. W zamieszczonej na stronie www informacji z konferencji, rumuńscy archiwiści podkreślają potrzebę ożywienia współpracy pomiędzy archiwami Polski i Rumunii (kwestia podniesiona przez prof. Władysława Stępniaka), natomiast w rozmowie z prezesem IPN dr. Łukaszem Kamińskim omawiano problemy kontynuacji zbierania i publikowania dokumentacji z zasobu rumuńskich archiwów dot. polskich uchodźców w Rumunii w latach 1939-1947 (dotąd ukazały się dwa tomy pt. „Polscy uchodźcy w Rumunii 1939-1947. Dokumenty z narodowych archiwów Rumunii”. Tom 1-2).

Więcej: Întâlnire între instituțiile de Arhivă din România și Polonia.

oprac. Edyta Łaborewicz

AP Legnica

Dnia 4 czerwca 2014 r. w Archiwum Państwowym Obwodu Lwowskiego zaczęto zbieranie pisemnych wspomnień i zeznań naocznych świadków i uczestników, a także dokumenty, zdjęcia, nagrania filmowe i dźwiękowej inne materiały lub autentyczne teksty odnoszące się do wydarzeń „Euromajdanu” we Lwowie od listopada 2013 do lutego 2014 r.
Natomiast w Państwowym Archiwum Obwodu Ługańskiego otwarto wystawę upamiętniającą Dzień Ofiar Represji Politycznych”, eksponując na niej dokumentację masowych represji w rejonie ługańskim z lat 20-tych, 30-tych, 40-tych i wczesnych 50-tych XX w.
Więcej: Архів новин

oprac. Edyta łaborewicz

AP Legnica

W dniach 22-23 maja 2014 r. odbyła się XIV Międzynarodowa Konferencja Archiwów Państw Europy Środkowo-Wschodniej pod nazwą "Colloquia Jerzy Skowronek dedicata", tym razem zatytułowana „Gromadzenie archiwaliów w cyfrowym świecie XXI wieku”. Konferencja została zorganizowana przez Naczelną Dyrekcję Archiwów Państwowych (i w jej siedzibie odbywały się obrady) oraz Instytut Pamięci Narodowej.
Na początku Naczelny Dyrektor Archiwów Państwowych, prof. W. Stępniak oraz dr Ł. Kamiński, prezes IPN, przywitali zebranych.
W referacie wprowadzającym: „Gromadzenie archiwaliów w cyfrowym świecie XXI w. – stare czy nowe wyzwania” dr A. Biernat (NDAP) przedstawił katalog rozmaitych pytań i wątpliwości: czy dotychczasowe kryteria wartościowania dokumentacji masowej są wystarczające i czy są pewne i obiektywne (w Polsce wartościowanie jest dwustopniowe: najpierw wybiera się twórców dokumentacji, potem dokumentację), jak liczyć koszty przechowywania dokumentacji elektronicznej, czy informacja musi być trwale związana z nośnikiem, czy w Internecie wytwarza się materiały archiwalne i czy w dobie cyfrowej globalizacji mają jeszcze przyszłość dotychczasowe zasady archiwalne: przynależności zespołowej i terytorialnej. Padło też określenie „prawo do zapomnienia”, mające dać obywatelom prawo do wymazania z dokumentacji faktów ich dotyczących.