Węgierskie Archiwa Narodowe (Magyar Nemzeti Levéltár) prezentują wystawę on-linez okazji przypadającej w dniu 6 października 2024 r. siedemdziesiątej piątej rocznicy nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Węgierską Republiką Ludową i Chińską Republiką Ludową (której utworzenie zostało proklamowane 1 października 1949 r.).

Belgijski system kredytów hipotecznych opiera się na zasadzie jawności. Zasada ta została wprowadzono przez Republikę Francuską na przyszłym terytorium Belgii w 1796 r. Oznacza to, informowanie osób trzecich o sytuacji osoby która planuje zakup lub zbycie nieruchomości. Z tego powodu biura hipoteczne sporządzają transkrypcje każdego dokumentu przeniesienia własności. Odpowiedzialność za proces transkrypcji akt hipotecznych, ( także opłat hipotecznych) należała do Konserwatora hipotecznego (le conservateur des hypothèques) poprzez Biuro hipoteczne (Bureau des hypothèques) mieszczące się w owym czasie w Charleroi. W 1913 r. rozdzielono biuro w Charleroi na dwa biura, którym przyznano określone gminy (communnes).

Na Ukrainie nie ustają zabiegi o zapewnienie wszechstronnego wsparcia i pomocy w ratowaniu dziedzictwa archiwalnego. W dniu 10 maja 2024 r. przewodniczący Państwowej Służby Archiwalnej Ukrainy Anatolij Chromow spotkał się z Ambasadorem Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Japonii na Ukrainie Kuninorim Matsudą. Podczas spotkania Ambasador Japonii potwierdził gotowość dalszego wspierania i udzielania pomocy ukraińskim archiwom ze strony partnerów japońskich, w celu uchronienia dziedzictwa dokumentacyjnego Ukrainy przed ewentualnymi stratami podczas wojny.

W dniach 25-26 kwietnia 2024 r. odbyła się w Warszawie konferencja zorganizowana przez Archiwum Akt Nowych – jego Oddział VI archiwów społecznych. Tematem były „Archiwa Kościołów i Związków Wyznaniowych w Polsce od 1918 roku do dnia dzisiejszego”. Obrady miały miejsce w kamienicy na Rynku Starego Miasta – siedzibie Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Zgromadziły wielu zainteresowanych, w tym autorów 30 referatów

fot. Anna Laszuk

Wszystkie przewidziane w programie referaty zostały zaprezentowane w sześciu sesjach. Pierwszego dnia obrad przedstawiono: I. Źródła archiwalne do badań religioznawczych w zbiorach państwowych;II. Archiwa Diecezjalne iIII. Archiwa Zgromadzeń Zakonnych. Drugiego dnia można było poznać: IV. Archiwa Kościołów Starokatolickich i Kościołów Sui Iuris, V. Archiwa Kościołów Protestanckich i VI. Archiwa Niechrześcijańskich Związków Religijnych. Mimo dość jednolitych tytułów sesji oraz wygłoszonych wystąpień, prelegenci mówili, na szczęście, nie tylko o archiwach i dokumentacji istniejącej, zaginionej, zniszczonej, poszukiwanej… Przekazali też wiele informacji o funkcjonowaniu nie tylko kościołów i związków wyznaniowych, lecz także państwa i jego struktur, o zwyczajach, zasadach, o ludziach zasłużonych najczęściej pozytywnie. Przez dwa dni w sali im. Joachima Lelewela brzmiało echo różnorodności religijno-narodowej, a w kuluarach w czasie przerw odbywały się dyskusje o tym, co z tej różnorodności zostało, jak się tym zajmować i zadbać o to, co powstaje obecnie.