Czeskie media przypomniały ostatnio epizod z okresu II wojny światowej, którym było zbombardowanie przez lotnictwo amerykańskie miejscowości Zlin. Dnia 20 listopada minęło 70 lat od tego wydarzenia, które przyniosło spore straty materialne, jak również 21 ofiar śmiertelnych. Powiatowe Archiwum Państwowe w Zlinie (Státní okresní archiv Zlín) upamiętniło to wydarzenie na swojej stronie na Facebooku.
Zlin (czes. Zlín) – to czeskie miasto położone we wschodnich Morawach (w latach 1949-1989 noszące nazwę Gottwaldov na cześć komunistycznego prezydenta Czechosłowacji Klemensa Gottwalda), liczące blisko 80 tys., znane z zakładów obuwniczych Baty, który zbudował je praktycznie od podstaw, jako idealne miasto przyfabryczne.

Sympozjum zorganizowali: Instytut Pamięci Narodowej, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie i Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Okoliczność była szczególna: uczczenie 80 urodzin profesora Bohdana Ryszewskiego, a dobór prelegentów i tematów wystąpień był ściśle skorelowany z tą okazją.
Sympozjum, w zamyśle organizatorów, stanowiło też swego rodzaju podsumowanie dotychczasowych działań archiwów w dziedzinie komputeryzacji i informatyzacji, i nawiązywało do spotkań organizowanych w latach 90. XX w. na UMK.
W pierwszej części obrad duże zainteresowanie wywołały wystąpienia Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych prof. W. Stępniaka (referat wprowadzający) oraz jego zastępcy dr A. Biernata („Komputeryzacja a digitalizacja w archiwach państwowych w Polsce”). Obaj przedstawili wyzwania, przed którymi stoją archiwa państwowe: przede wszystkim udział w rządowym programie „Sprawne Państwo 2020” oraz w „Programie Operacyjnym Polska Cyfrowa”, do którego zgłoszono dwa projekty: Cyfrowe Archiwa” (digitalizacja i udostępnianie zasobu online, rozbudowa systemu teleinformatycznego obejmującego wszystkie funkcje archiwów - na bazie ZoSIA) oraz Archiwum Dokumentacji Elektronicznej (przygotowanie rozwiązania, które pozwoli na przejmowanie i przechowywanie w archiwach państwowych dokumentacji elektronicznej). Podkreślano potrzebę zwiększenia stopnia udostępniania skanów, z czym wiąże się zwiększenie tempa digitalizacji, czego wymagają od archiwów także partnerzy projektów europejskich, np. APENET. Dyr. A. Biernat zapowiedział odejście od papierowych pomocy archiwalnych na rzecz cyfrowych, przy zachowaniu warunków ich bezpiecznego przechowywania. Wszystkie te zmiany należy rozpatrywać w kontekście nowego rodzaju użytkowników, którzy pojawili się ostatnio w archiwach: są często jednorazowi, nieznający struktury zasobu, mający inne nawyki i potrzeby informacyjne. Zwrócono też uwagę, że archiwa będą też musiały przygotować się do wdrożenia nowych rozwiązań, związanych z wchodzącą w życie w 2015 r. Dyrektywą europejską dotyczącą re-use. Dyr. A. Biernat przy okazji wyraził sceptycyzm co do możliwości i konieczności wprowadzania standardów opisu archiwalnego, bo doświadczenia dotychczasowe pokazują, że nieustandaryzowane dane z polskich archiwów są już publikowane w Internecie, a jako bardziej potrzebny wskazał natomiast wspólny punkt dostępu do danych. Wyzwaniami tymi będą zajmować się archiwiści cyfrowi, obejmujący tę część dziedziny archiwalnej, jaką jest archiwistyka cyfrowa (A. Biernat przywołał tu definicję W. Woźniaka).

W Szwajcarii od wielu już lat przygotowywano się do zagadnień związanych z całościowym  postępowaniem z dokumentacją elektroniczną, głównie  z problemem zabezpieczania jej i długoterminowego przechowywania. W tym miesiącu  mija 10 lat działalności Centrum Koordynacyjnego do spraw Trwałej Archiwizacji  Dokumentacji Elektornicznej - Koordinationsstelle für die dauerhafte Archivierung elektronischer Unterlagen w skrócie KOST. KOST założone zostało 12 listopada 2004 roku, ale jego powstanie poprzedziło opracowanie w 2002 roku 10 letniej strategii określającej perspektywy i plan działań. Jednym z głównych wniosków zawartych w strategii badań była potrzeba ustanowienia stałego organu, który gwarantowałby wysoki poziom wiedzy i skupienia się na istotnych kwestiach, co nie jest możliwe w większości średnich i mniejszych archiwów. Centrum prowadzone jest wspólnie przez Szwajcarskie Archiwum Federalne (Schweizerisches Bundesarchiv),  Archiwum Księstwa Liechtensteinu (Landesarchiv Fürstentum Liechtenstein oraz pozostałe archiwa kantonale i  wiele archiwów komunalnych w celu dostarczania fachowej wiedzy  na temat cyfrowej archiwizacji, która jest niezbędna  wszystkim archiwom, ale tylko największe z nich stać na działania niezależnie i samodzielność w tym zakresie.

W dniu 11 listopada 2014 r. w Archiwum Państwowym w Mediolanie (Archivio di Stato di Milano) odbyła się prezentacja i promocja nowego włoskiego podręcznika do archiwistyki.
Podręcznik jest pracą zbiorową wybitnych włoskich archiwistów związanych ze szkołami archiwistyki i paleografii funkcjonującymi przy większości włoskich archiwów i włoskimi uniwersytetami. Zredagowały podręcznik kobiety, naukowcy: Linda Giuva, docent Uniwersytetu w Sienie i Maria Guercio, profesor rzymskiego uniwersytetu La Sapienza.