Na stronach praskiego Wojskowego Instytutu Historycznego umieszczona została ciekawa aplikacja, umożliwiająca przegląd drukowanych źródeł zawierających wykazy poległych żołnierzy monarchii austro-węgierskiej w Wielkiej Wojnie lat 1914-1918.
Realizacja tego projektu była możliwa dzięki współpracy wojskowych historyków i archiwistów z bibliotekarzami czeskiej Biblioteki Narodowej, którzy nie tylko użyczyli swoich bogatych zbiorów, ale aktywnie uczestniczyli w ich przygotowaniu do prezentacji w Internecie. Są one łatwo dostępne dla wszystkich zainteresowanych dzięki bibliotece cyfrowej Kramerius, firmowanej przez Czeską Bibliotekę Narodową.
Po doświadczeniach wcześniejszych wojen, a więc prusko-austriackiej z 1866 roku, zajęciu i okupacji Bośni i Hercegowinie w 1878 roku, walkach przeciw powstańcom w 1882 roku, armia austro - węgierska opracowała dość rozbudowany systemu rejestracji oraz publikacji strat wojennych. Ministerstwo Wojny, przy współpracy z Austriackim Czerwonym Krzyżem, od pierwszych dni światowego konfliktu rozpoczęło publikowanie oficjalnych list strat, a więc alfabetyczne rejestry nazwisk poległych, rannych i zaginionych, a z czasem również żołnierzach schwytanych do niewoli oraz chorych. Podobne wykazy publikowały też różne czasopisma, które również zostały wykorzystane w opisywanym projekcie. W sumie publikacje te, ukazujące się w latach 1914-1919, zajmują ponad 78 000 stron.

24 czerwca 2014 r. z inicjatywy Państwowego Archiwum Obwodu Kijowskiego odbyło się spotkanie "okrągłego stołu" na temat: "Decentralizacja władzy. Reforma samorządu terytorialnego”, z udziałem przedstawicieli Kijowskiej Obwodowej Administracji Państwowej, Rady Obwodu Kijowskiego, państwowej służby archiwalnej Ukrainy, szefów wydziałów archiwalnych rejonowej administracji państwowej, lokalnych rad. Podczas spotkania „okrągłego stołu” dyskutowano o projekcie poprawek do Konstytucji Ukrainy w ww. obszarach decentralizacji i reformy samorządu terytorialnego. Wypracowane zalecenia mają być złożone do odpowiednich organów państwowych.

Więcej: DAKO

oprac. Edyta Łaborewicz
AP Legnica

Odzew na apel Międzynarodowej Rady Archiwów do międzynarodowej wspólnoty archiwistów o nadesłanie zdjęcia obiektu archiwalnego związanego z miejscem pracy archiwisty był natychmiastowy, a jego rezultat niezmiernie interesujący. Co ważne, na apel odpowiedzieli archiwiści praktycznie z całego świata (zauważono zdjęcia nadesłane z Iranu, Papui-Nowej Gwinea, Trynidadu i Tobago, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Burundi, Surinamu). Ponieważ formuła apelu, jak się wydaje, była dość pojemna i stwarzała szerokie pole do interpretacji, co znaczy „obiekt związany z miejscem pracy archiwisty”, szeroko została też zrozumiana: nadesłano zarówno zdjęcia przedstawiające miejsce pracy archiwistów sensu stricto (budynki i pomieszczenia archiwów), jak i fotografie szczególnie cennych czy spektakularnych obiektów z zasobu archiwalnego. Z polskich instytucji archiwalnych zareagowały: Naczelna Dyrekcja Archiwów Państwowych (logo i opis akcji „Zostań rodzinnym archiwistą”) i Archiwa Państwowe w Bydgoszczy i Poznaniu (fotografie najstarszych, XII-wiecznych dokumentów z zasobu).
Przesyłane materiały od 9 czerwca fotografie z opisem są umieszczane na stronie Photo Page MRA

Oprac. Edyta Łaborewicz

AP Legnica

Stowarzyszenie Archiwistów Francji opublikowało informację o decyzji Rady Europy przeniesienia wykonania regulacji dotyczących ochrony danych osobowych w postaci prawa do zapomnienia, które nakładało obowiązek kasacji nieistotnych lub nieaktualnych danych o osobach z marca 2014 r. Wykonanie regulacji Rada Europy przeniosła na rok 2015, a zatem obarczyła jego wykonaniem nowo wybrany 25 maja 2014 r. parlament.
Jak podaje AAF może być to skutkiem petycji podpisanej przez ponad 51000 obywateli unii przeciwko wprowadzeniu tego prawa. Środowiska archiwistów od początku dyskusji na temat prawa do zapomnienia były nastawione do niego bardzo krytycznie widząc w nim zagrożenie dla przetrwania pamięci zbiorowej deponowanej w archiwach. Oczywiście problem jest wieloaspektowy i niezwykle niebezpieczny, ponieważ nieostre kryteria pozwolą na usuwanie niewygodnych i wstydliwych danych, a nie nieistotnych.