Decyzja o zmianie formuły działania Internationaler Suchdienst (ISD) Międzynarodowego Biura Poszukiwań w Bad Arolsen (Hesja) przygotowywana była od kilku lat. 9 grudnia tego w roku, w Ministerstwie Spraw Zagranicznych w Berlinie podpisane zostało przez przedstawicieli 11 państw członkowskich , w tym Polski, nowe porozumienie w sprawie organizacji i nowej formuły działania ISD. Według przewodniczącego Międzynarodowej Komisji ISD Frederic Baleine du Laurens, porozumienie „otwiera nową kartę w blisko 60-letniej historii" instytucji, która odegrała olbrzymią rolę w trwającej przez cały okres powojenny akcji poszukiwania ofiar nazizmu i łączenia rodzin. Obok Dotychczasowej działalności ISD stopniowo zostanie przekształcone w instytucję, która koncentrować się będzie na badaniach naukowych, działalności informacyjnej oraz edukacyjnej. Zwiastunem tych przekształceń było otwarcie w 2007 roku i udostępnienie zbiorów archiwalnych, nie tylko osobom i rodzinom pokrzywdzonym przez III Rzeszę, ale także dla badań naukowych. Trwa również intensywny proces digitalizacji zasobu pod tym kątem- przygotowywane są cyfrowe kopie dokumentów w celu ich przekazania do instytucji archiwalnych w państwach członkowskich ISD.

Zawarte poniżej propozycje dotyczące sposobu porządkowania i systematyzacji kopert dowodowych osób zmarłych oparto na analizie charakteryzowanej dokumentacji przechowywanej przez urzędy gmin (gmin miejskich i wiejskich) funkcjonujące na obszarze byłego województwa wałbrzyskiego (w szczególności akt zgromadzonych w: Urzędzie Miejskim w Świdnicy, Urzędzie Miejskim w Wałbrzychu, Urzędzie Miasta w Kłodzku, Urzędzie Gminy w Dobromierzu). Zaprezentowana koncepcja została również poprzedzona analizą najnowszych wytycznych dotyczących kwalifikacji archiwalnej tego typu akt, jak i przepisów prawa odnoszących się do prowadzenia dowodów osobistych.
Ze względu na masowość przedmiotowej dokumentacji, jej ogólnopolski charakter zachodzi potrzeba wypracowania jednolitych zasad odnoszących się do porządkowania i systematyzacji kopert dowodowych. Wspomniane ustalenia winny również dotyczyć tematyki przynależności zespołowej dokumentacji, uwzględniając dotychczasowy sposób jej wytwarzania.
Tekst pdf

W dniach 9-10 grudnia 2011 r. zastępca szefa Rosyjskich Archiwów Federalnych W. P. Tarasow uczestniczył w międzynarodowej konferencji w Budapeszcie pt. "Samotność ofiar. Metodologiczne, etyczne i polityczne aspekty liczenia ofiar II wojny światowej”, z informacją nt. „Strat ZSRR w czasie II wojny światowej. Aktualny stan problemu”.Konferencja została zorganizowana przez Europejską Sieć Pamięć i Solidarność wraz z Instytutem Historii Węgierskiej Akademii Nauk, obejmując szeroki zakres zagadnień związanych z oceną łącznych straty ludności w wyniku wojny i strat w poszczególnych krajach. Jednocześnie przekazano informacje na temat różnych programów krajowych dot. identyfikacji ofiar II wojny światowej.II wojna światowa zajmuje szczególne miejsce w historii jako największy i najbardziej krwawy konflikt zbrojny, w którym wzięły udział 62 państwa i 80% ludności świata.
W ZSRR już w 1943 r. powstała nadzwyczajna komisja rządowa do identyfikacji i badania zbrodni nazistów i ich sojuszników oraz wyrządzonych szkód materialnych. Na podstawie zebranych przez komisję materiałów, przedłożonych przez Sowietów w Norymberdze w 1946 r., oceniono liczbę ofiar (łączną liczbę zabitych cywilów i jeńców wojennych, którzy zginęli w ZSRR, jak również zmarłych z głodu podczas oblężenia Leningradu) na 10 845 456 osób. Dokumenty komisji są przechowywane w Archiwum Państwowym Federacji Rosyjskiej.