Rosja: w dniach 26-27 października 2011 r. w Moskwie odbędzie się XVIII Międzynarodowa Konferencja Naukowa na temat "Dokumentacja w społeczeństwie informacyjnym: optymalizacja obiegu dokumentów”. Organizatorami są: Federalna Agencja Archiwalna (Rosarchiv), Wszechrosyjski Naukowo-Badawczy Instytut Zarządzania Dokumentacją i Archiwum (VNIIDAD), Rosyjski Państwowy Uniwersytet Humanistyczny w Moskwie (RGGU), a także Państwowy Uniwersytet Zarządzania w Moskwie (ГУУ), Rosyjskie Towarzystwo Historyków-Archiwistów (РОИА) i kilka innych organizacji.
Komitet organizacyjny konferencji zaplanował dyskusje nad takimi zagadnieniami, jak m.in.: - nowe trendy w zakresie polityki państwowej w dziedzinie zarządzania dokumentami i rozwój ram regulacyjnych;
- metody monitorowania i optymalizacji ilości dokumentów w administracji oraz w strukturach firm;
- czynniki wpływające na strukturę dokumentu, jego parametry jakościowe i ilościowe;
- międzynarodowe doświadczenia w zarządzaniu dokumentami;
- perspektywy rozwoju współpracy między agencjami elektronicznego zarządzania dokumentami i e-administracji;
- szkolenia i rozwój umiejętności w zakresie zarządzania dokumentami.
Po konferencji zostanie opublikowany zbiór materiałów.
Obrady będą miały miejsce w sali konferencyjnej Rosyjskiego Archiwum Państwowego Historii Społeczno-Politycznej (RGASPI) w Moskwie.

Więcej w języku rosyjskim.

Edyta Łaborewicz
AP Legnica

Головною темою другого сфрагістичного семінару, який планується провести 18-20 листопада 2011 р. у Києві (співорганізатори – Інститут української археографії та джерелознавства ім. М.С.Грушевського НАН України та Музей Шереметьєвих), пропонується «Печатка як форма комунікації (культурний код) від Середньовіччя до Нового часу».
Певною інспірацією для обрання такої назви послугували праці Томаша Крейчіка, Рішарда Кєрсновського та ін. дослідників, що розглянули печатку (і монету) як складову частину культури, свідомості, мистецтва середньовіччя.
Образ (imago) на печатці виконував роль (ре)транслятора інформації. Тому значення сфрагісу було незмірно більшим, аніж супроводження документа. Sigillum, за визначенням Конрада фон Муре (1275/1276), був тілом документу.   
Наскільки та в якій мірі це «тіло» було способом комунікації, культурним кодом у різних періодах, у різних суспільних групах, у sacrum та profanum? Що творці та замовники хотіли переказати потенційним реципієнтам через образ, що imago narrat? Наскільки він був співзвучний з іншими іконографічними пам’ятками – монетами, іконами, медалями (медальонами), портретом?
Багатовекторність виміру печатки – від конкретного засвідчення події, факту, особи до категорій історичної пам’яті, естетичного смаку, форми впливу на свідомість, означення суспільної позиції, політичних, релігійних, соціальних аспірацій спонукає до глибшої розмови про роль печатки у культурній, соціальній, політичній, релігійній антропології, іконографії, ментальності, юридичній культурі.
Окремий аспект – печатка як віддзеркалення України на межі візантійської та західно-римської цивілізацій.
Виходячи з вище зазначеного, пропонований тематичний блок питань, який обговорюватиметься на семінарі, є таким:

1. Печатка як юридичний знак, форма правничої культури. Печатка і документ. Місце та роль печатки у будові документу (коробораційних формулах, від лат. сorroboratio – завірення, підтвердження).
2. Сфрагістичні написи (леґенди, монограми, літери, цифри) – питання мови, форми, стилю.
3. Печатка у вимірі культурної, соціальної, політичної, релігійної антропології. Sigillum як вираз соціальних амбіцій, статусу, політичної програми, теологічних імперативів.
4. Печатка як іконографічне джерело. Образ на печатці. Його значення як витвору мистецтва, як взірець аґіографічних сюжетів.
5. Печатка як приклад співіснування візантійської та західно-римської традицій в українській культурі. Західні іконографічні, геральдичні сюжети, латина в українській сфрагістиці.  

Інформацію про участь у семінарі (тему виступу) просимо надсилати до 1 жовтня 2011 р. за адресами:

Олег Однороженко – Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.
Віталій Перкун – Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć.

W dniach 30 sierpnia 2 września 2011 r. w Edynburgu odbyła sie II Światowa konferencja stowarzyszeń zawodowych archiwistów (SPA) zorganizowana przez Archives and Records Association (Stowarzyszenie archiwistów Zjednoczonego Królestwa i Irlandii).
Na spotkaniu ustanowiono forum dyskusyjne gdzie przedstawiciele stowarzyszeń zawodowych archiwistów i stowarzyszeń zawodowych records management mogli wzajemnie dzielić się swoja wiedzą i doświadczeniami z zakresu zarządzania informacja i jej przechowywania.
Na program konferencji złożyło się sześć sekcji:
1. Deklaracja uniwersalna o archiwach.
2. Rozwój modelu kompetencyjnego.
3. Zarządzanie stowarzyszeniami w czasach trudności finansowych.
4. Polityka rządów i archiwów.
5. Konsolidacja stowarzyszeń archiwistów i records management; konsolidacja stowarzyszeń archiwistów i bibliotekarzy.
6. SPA- przeszłość i przyszłość

W trakcie konferencji fetowano 35 jubileusz istnienia Sekcji Stowarzyszeń Zawodowych (SPA)  Międzynarodowej Rady Archiwów.
Zaprezentowano także podręcznik dla opracowania modelu kompetencyjnego archiwisty: Sharpe Your Own Archivist.

Więcej

oprac. Adam Baniecki
AP Lubań

"Doświadczenie niewoli, 1914-1918”– to tytuł wystawy, która zostanie otwarta 28 września 2011 r. w sali wystawowej Rosyjskiego Państwowego Archiwum Historycznego w Petersburgu (Zanevsky Prospect, 36); organizatorami są: Federalna Agencja Archiwów Rosji, Rosyjskie Państwowe Archiwum Wojenno-Historyczne, Rosyjskie Państwowe Archiwum Historyczne, Wojskowe Muzeum Historyczne Artylerii, Inżynierii i Łączności, Państwowe Muzeum Historii Politycznej Rosji.
Wobec zbliżającej się setnej rocznicy wybuchu I wojny światowej, wystawę poświęcono doświadczeniu niewoli wojennej, która w latach 1914-1918 po raz pierwszy stała się zjawiskiem masowym: z 60 milionów ludzi, którzy zostali w tym czasie powołani pod broń, lub brali udział w działaniach wojennych w innej formie, ponad 8 milionów trafiło do obozów jenieckich; półtora miliona z nich stanowili żołnierze i oficerowie armii rosyjskiej.
Dokumenty na wystawie podzielono na sekcje tematyczne, dotyczące m.in. prawnych aspektów jeniectwa wojennego, warunków bytowych w obozach (wyżywienia i norm sanitarnych, możliwości praktyk religijnych, organizacji działalności kulturalnej), jak i repatriacji jeńców wojennych i tzw. wysiedleńców po I wojnie światowej.
Na wystawie pokazane będą – w większości po raz pierwszy - oryginalne dokumenty, fotografie, odręczne prace więźniów, eksponaty muzealne, które pomogą wyobrazić sobie życia obozowe oficerów i żołnierzy armii rosyjskiej, niemieckiej i austro-węgierskiej, relacje w społeczności ludzi doświadczonych niewolą, rzuconych w nieprzyjazne środowisko, ich zderzenie z obcą kulturą; także reakcje na rewolucyjne i polityczne wstrząsy lat 1917-1918 w Europie.
W rezultacie dramatycznego doświadczenia wojny światowej z lat 1914-1918, 47 państw podpisało w 1929 r. Konwencję Genewską w sprawie traktowania jeńców wojennych. ZSRR - następca przedrewolucyjnej Rosji - nie był stroną Konwencji i nie stosował jej ustaleń, czego tragiczne skutki dotknęły radzieckich jeńców wojennych w czasie II wojny światowej.

Więcej w języku rosyjskim
Edyta Łaborewicz
AP Legnica